15  Εγώ όμως δεν χρησιμοποίησα ούτε μία από αυτές τις προμήθειες.  Ούτε τα έγραψα αυτά για να γίνει έτσι στην περίπτωσή μου, γιατί θα ήταν καλύτερο για εμένα να πεθάνω παρά—κανένας άνθρωπος δεν πρόκειται να ματαιώσει το λόγο για τον οποίο καυχιέμαι!   16  Αν διακηρύττω τα καλά νέα,  αυτό δεν είναι λόγος για να καυχιέμαι, γιατί έχει τεθεί πάνω μου ανάγκη.  Πραγματικά, αλίμονο  σε εμένα αν δεν διακηρύξω τα καλά νέα!  17  Αν το εκτελώ αυτό με τη θέλησή μου,  έχω ανταμοιβή·  αλλά και αν το κάνω παρά τη θέλησή μου, υπηρεσία οικονόμου  έχω που είναι εμπιστευμένη σε εμένα.  18  Ποια είναι, λοιπόν, η ανταμοιβή μου; Διακηρύττοντας τα καλά νέα, να προσφέρω τα καλά νέα δωρεάν,  για να μην καταχραστώ την εξουσία μου σε σχέση με τα καλά νέα.  

   19  Διότι, αν και είμαι ελεύθερος από όλους, έχω κάνει τον εαυτό μου το δούλο  όλων, για να κερδίσω  τους περισσότερους. 20  Έτσι λοιπόν, στους Ιουδαίους έγινα ως Ιουδαίος,  για να κερδίσω Ιουδαίους· σε εκείνους που είναι κάτω από νόμο έγινα ως κάτω από νόμο,  αν και εγώ δεν είμαι κάτω από νόμο,  για να κερδίσω εκείνους που είναι κάτω από νόμο. 21  Σε εκείνους που είναι χωρίς νόμο  έγινα ως χωρίς νόμο,  αν και εγώ δεν είμαι χωρίς νόμο ως προς τον Θεό, αλλά κάτω από νόμο  ως προς τον Χριστό,  για να κερδίσω εκείνους που είναι χωρίς νόμο. 22  Στους αδύναμους έγινα αδύναμος, για να κερδίσω τους αδύναμους.  Έγινα τα πάντα σε ανθρώπους κάθε είδους,  για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς. 23  Κάνω δε τα πάντα για χάρη των καλών νέων, για να γίνω συμμέτοχος  σε αυτά μαζί με άλλους.

   24  Δεν γνωρίζετε ότι οι δρομείς  σε έναν αγώνα τρέχουν όλοι, αλλά μόνο ένας λαβαίνει το βραβείο;  Να τρέχετε  με τέτοιον τρόπο ώστε να το κερδίσετε.  25  Εξάλλου, όποιος λαβαίνει μέρος σε έναν αγώνα ασκεί εγκράτεια  σε όλα. Και εκείνοι μεν το κάνουν αυτό για να πάρουν φθαρτό στεφάνι,  εμείς όμως άφθαρτο.  26  Εγώ, λοιπόν, έτσι τρέχω,  όχι με αβεβαιότητα· έτσι πυγμαχώ, όχι σαν να χτυπώ τον αέρα·  27  αλλά γρονθοκοπώ το σώμα  μου και το οδηγώ ως δούλο, μήπως, αφού κηρύξω σε άλλους, γίνω εγώ ο ίδιος αποδοκιμασμένος  κατά κάποιον τρόπο.

 10  Δεν θέλω δε να αγνοείτε, αδελφοί, ότι οι προπάτορές μας ήταν όλοι κάτω από το σύννεφο  και όλοι πέρασαν μέσα από τη θάλασσα  2  και όλοι βαφτίστηκαν στον Μωυσή  μέσω του σύννεφου και της θάλασσας· 3  και όλοι έφαγαν την ίδια πνευματική τροφή  4  και όλοι ήπιαν το ίδιο πνευματικό ποτό.  Διότι έπιναν από τον πνευματικό βράχο  που τους ακολουθούσε, και εκείνος ο βράχος  σήμαινε τον Χριστό.  5  Παρ’ όλα αυτά, στους περισσότερους από αυτούς ο Θεός δεν εξέφρασε την επιδοκιμασία του,  γιατί στρώθηκαν καταγής  στην έρημο.

   6  Αυτά έγιναν παραδείγματα για εμάς, ώστε να μην είμαστε άτομα που επιθυμούν κακά πράγματα,  όπως και εκείνοι τα επιθύμησαν. 7  Ούτε να γίνεστε ειδωλολάτρες, όπως μερικοί από αυτούς·  όπως είναι γραμμένο: «Ο λαός κάθησε να φάει και να πιει, και σηκώθηκαν να διασκεδάσουν».  8  Ούτε να πορνεύουμε, όπως πόρνευσαν  μερικοί από αυτούς, απλώς και μόνο για να πέσουν, είκοσι τρεις χιλιάδες σε μία ημέρα.  9  Ούτε να υποβάλλουμε σε δοκιμή τον Ιεχωβά,  όπως τον υπέβαλαν σε δοκιμή μερικοί από αυτούς,  απλώς και μόνο για να αφανιστούν από τα φίδια.   10  Ούτε να είστε γογγυστές, όπως γόγγυσαν  μερικοί από αυτούς, απλώς και μόνο για να αφανιστούν από τον εξολοθρευτή.   11  Αυτά συνέβαιναν σε εκείνους ως παραδείγματα και γράφτηκαν για προειδοποίηση  δική μας, στους οποίους έχουν φτάσει τα τέλη των συστημάτων πραγμάτων.   
 

15 But I have not made use of a single one of these [provisions]. Indeed, I have not written these things that it should become so in my case, for it would be finer for me to die than—no man is going to make my reason for boasting void! 16 If, now, I am declaring the good news, it is no reason for me to boast, for necessity is laid upon me. Really, woe is me if I did not declare the good news! 17 If I perform this willingly, I have a reward; but if I do it against my will, all the same I have a stewardship entrusted to me. 18 What, then, is my reward? That while declaring the good news I may furnish the good news without cost, to the end that I may not abuse my authority in the good news.

19 For, though I am free from all persons, I have made myself the slave to all, that I may gain the most persons. 20 And so to the Jews I became as a Jew, that I might gain Jews; to those under law I became as under law, though I myself am not under law, that I might gain those under law. 21 To those without law I became as without law, although I am not without law toward God but under law toward Christ, that I might gain those without law. 22 To the weak I became weak, that I might gain the weak. I have become all things to people of all sorts, that I might by all means save some. 23 But I do all things for the sake of the good news, that I may become a sharer of it with [others].

24 Do YOU not know that the runners in a race all run, but only one receives the prize? Run in such a way that YOU may attain it. 25 Moreover, every man taking part in a contest exercises self-control in all things. Now they, of course, do it that they may get a corruptible crown, but we an incorruptible one. 26 Therefore, the way I am running is not uncertainly; the way I am directing my blows is so as not to be striking the air; 27 but I pummel my body and lead it as a slave, that, after I have preached to others, I myself should not become disapproved somehow.

10 Now I do not want YOU to be ignorant, brothers, that our forefathers were all under the cloud and all passed through the sea 2 and all got baptized into Moses by means of the cloud and of the sea; 3 and all ate the same spiritual food 4 and all drank the same spiritual drink. For they used to drink from the spiritual rock-mass that followed them, and that rock-mass meant the Christ. 5 Nevertheless, on most of them God did not express his approval, for they were laid low in the wilderness.

6 Now these things became our examples, for us not to be persons desiring injurious things, even as they desired them. 7 Neither become idolaters, as some of them did; just as it is written: “The people sat down to eat and drink, and they got up to have a good time.” 8 Neither let us practice fornication, as some of them committed fornication, only to fall, twenty-three thousand [of them] in one day. 9 Neither let us put Jehovah to the test, as some of them put [him] to the test, only to perish by the serpents. 10 Neither be murmurers, just as some of them murmured, only to perish by the destroyer. 11 Now these things went on befalling them as examples, and they were written for a warning to us upon whom the ends of the systems of things have arrived.