February 1

Ματθαίος 22:1―22:22


22  Ο Ιησούς αποκρίθηκε και πάλι και τους μίλησε ξανά με παραβολές, λέγοντας: 2 «Η βασιλεία των ουρανών έχει ομοιωθεί με άνθρωπο, βασιλιά, που έκανε γαμήλιο συμπόσιο για το γιο του. 3 Και έστειλε τους δούλους του να φωνάξουν τους προσκαλεσμένους στο γαμήλιο συμπόσιο, αλλά αυτοί δεν ήθελαν να έρθουν. 4 Πάλι έστειλε άλλους δούλους, λέγοντας: “Πείτε στους προσκαλεσμένους: «Ορίστε! Έχω ετοιμάσει το γεύμα μου, οι ταύροι και τα θρεμμένα ζώα μου είναι σφαγμένα, και τα πάντα είναι έτοιμα. Ελάτε στο γαμήλιο συμπόσιο»”. 5 Αλλά αυτοί έφυγαν αδιάφοροι, ένας στον αγρό του, άλλος στις εμπορικές του υποθέσεις, 6 ενώ οι υπόλοιποι, αρπάζοντας τους δούλους του, τους συμπεριφέρθηκαν με θρασύτητα και τους σκότωσαν.

   7 »Ο δε βασιλιάς οργίστηκε, και έστειλε τα στρατεύματά του και θανάτωσε εκείνους τους φονιάδες και έκαψε την πόλη τους. 8 Τότε είπε στους δούλους του: “Το μεν γαμήλιο συμπόσιο είναι έτοιμο, αλλά οι προσκαλεσμένοι δεν ήταν άξιοι. 9 Γι’ αυτό, πηγαίνετε στους δρόμους που οδηγούν έξω από την πόλη, και όποιον βρείτε, προσκαλέστε τον στο γαμήλιο συμπόσιο”. 10 Βγήκαν, λοιπόν, εκείνοι οι δούλοι στους δρόμους και μάζεψαν όλους όσους βρήκαν, και πονηρούς και αγαθούς· και η αίθουσα για τις γαμήλιες τελετές γέμισε με εκείνους που πλάγιαζαν μπροστά στο τραπέζι.

   11 »Όταν ο βασιλιάς μπήκε να επιθεωρήσει τους φιλοξενουμένους, είδε εκεί κάποιον άνθρωπο που δεν ήταν ντυμένος με ένδυμα γάμου. 12 Του είπε λοιπόν: “Άνθρωπε, πώς μπήκες εδώ χωρίς να έχεις ένδυμα γάμου;” Εκείνος έμεινε άλαλος. 13 Τότε ο βασιλιάς είπε στους υπηρέτες του: “Δέστε τον χειροπόδαρα και πετάξτε τον έξω στο σκοτάδι. Εκεί θα είναι το κλάμα του και το τρίξιμο των δοντιών του”.

   14 »Διότι υπάρχουν πολλοί προσκαλεσμένοι αλλά λίγοι εκλεγμένοι».

   15 Τότε οι Φαρισαίοι έφυγαν και συνεννοήθηκαν να τον παγιδέψουν με τα λόγια του. 16 Έστειλαν, λοιπόν, σε αυτόν τους μαθητές τους, μαζί με οπαδούς της παράταξης του Ηρώδη, λέγοντας: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι είσαι φιλαλήθης και διδάσκεις την οδό του Θεού με αλήθεια και δεν σε νοιάζει για κανέναν, επειδή δεν κοιτάζεις την εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων. 17 Πες μας λοιπόν: Τι νομίζεις; Είναι νόμιμο να πληρώνει κανείς κεφαλικό φόρο στον Καίσαρα ή όχι;» 18 Αλλά ο Ιησούς, γνωρίζοντας την πονηρία τους, είπε: «Γιατί με υποβάλλετε σε δοκιμή, υποκριτές; 19 Δείξτε μου το νόμισμα του κεφαλικού φόρου». Εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο. 20 Και τους είπε: «Τίνος εικόνα και επιγραφή είναι αυτή;» 21 Εκείνοι είπαν: «Του Καίσαρα». Τότε τους είπε: «Αποδώστε, λοιπόν, αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». 22 Όταν, λοιπόν, το άκουσαν αυτό, θαύμασαν, και τον άφησαν και έφυγαν.

 


22 In further reply Jesus again spoke to them with illustrations, saying: 2 “The kingdom of the heavens has become like a man, a king, that made a marriage feast for his son. 3 And he sent forth his slaves to call those invited to the marriage feast, but they were unwilling to come. 4 Again he sent forth other slaves, saying, ‘Tell those invited: “Look! I have prepared my dinner, my bulls and fattened animals are slaughtered, and all things are ready. Come to the marriage feast.”’ 5 But unconcerned they went off, one to his own field, another to his commercial business; 6 but the rest, laying hold of his slaves, treated them insolently and killed them.

7 “But the king grew wrathful, and sent his armies and destroyed those murderers and burned their city. 8 Then he said to his slaves, ‘The marriage feast indeed is ready, but those invited were not worthy. 9 Therefore go to the roads leading out of the city, and anyone YOU find invite to the marriage feast.’ 10 Accordingly those slaves went out to the roads and gathered together all they found, both wicked and good; and the room for the wedding ceremonies was filled with those reclining at the table.

11 “When the king came in to inspect the guests he caught sight there of a man not clothed with a marriage garment. 12 So he said to him, ‘Fellow, how did you get in here not having on a marriage garment?’ He was rendered speechless. 13 Then the king said to his servants, ‘Bind him hand and foot and throw him out into the darkness outside. There is where [his] weeping and the gnashing of [his] teeth will be.’

14 “For there are many invited, but few chosen.”

15 Then the Pharisees went their way and took counsel together in order to trap him in his speech. 16 So they dispatched to him their disciples, together with party followers of Herod, saying: “Teacher, we know you are truthful and teach the way of God in truth, and you do not care for anybody, for you do not look upon men’s outward appearance. 17 Tell us, therefore, What do you think? Is it lawful to pay head tax to Caesar or not?” 18 But Jesus, knowing their wickedness, said: “Why do YOU put me to the test, hypocrites? 19 Show me the head tax coin.” They brought him a denarius. 20 And he said to them: “Whose image and inscription is this?” 21 They said: “Caesar’s.” Then he said to them: “Pay back, therefore, Caesar’s things to Caesar, but God’s things to God.” 22 Well, when they heard [that], they marveled, and leaving him they went off.