October 31
     Εβραίους
3:1 — 3:19
 

3  Συνεπώς, άγιοι αδελφοί, μέτοχοι της ουράνιας κλήσης,  σκεφτείτε τον απόστολο  και αρχιερέα τον οποίο ομολογούμε —τον Ιησού. 2  Αυτός υπήρξε πιστός  σε Εκείνον που τον έκανε απόστολο και αρχιερέα, όπως υπήρξε και ο Μωυσής  σε όλο τον οίκο Εκείνου.  3  Διότι Εκείνος υπολογίζεται άξιος περισσότερης δόξας  από τον Μωυσή, εφόσον περισσότερη τιμή από τον οίκο  έχει αυτός  που τον κατασκευάζει. 4  Φυσικά, κάθε οίκος κατασκευάζεται από κάποιον, αλλά εκείνος που κατασκεύασε τα πάντα είναι ο Θεός.  5  Και ο Μωυσής ως υπηρέτης  υπήρξε πιστός σε όλο τον οίκο Εκείνου ως μαρτυρία για τα πράγματα που επρόκειτο να ειπωθούν μετά,  6  αλλά ο Χριστός υπήρξε πιστός ως Γιος  υπεύθυνος για τον οίκο Εκείνου. Εμείς είμαστε ο οίκος Εκείνου,  αν διακρατήσουμε την παρρησία μας και την καύχησή μας για την ελπίδα σταθερή μέχρι το τέλος.  

   7  Γι’ αυτό, όπως λέει το άγιο πνεύμα:  «Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του,  8  μη σκληρύνετε τις καρδιές σας όπως στην περίπτωση που προξενήθηκε πικρός θυμός,  όπως την ημέρα που έγινε η δοκιμή  στην έρημο,  9  στην οποία οι προπάτορές σας με υπέβαλαν σε δοκιμή με δοκιμασία, και ωστόσο είχαν δει τα έργα μου  επί σαράντα χρόνια.  10  Γι’ αυτό αηδίασα με αυτή τη γενιά και είπα: “Πάντοτε παραστρατούν στην καρδιά τους,  και αυτοί δεν έχουν γνωρίσει τις οδούς μου”.  11  Γι’ αυτό, ορκίστηκα μέσα στο θυμό μου: “Δεν θα εισέλθουν  στην ανάπαυσή μου”».  

   12  Προσέχετε, αδελφοί, μήπως αναπτυχθεί ποτέ σε κανέναν από εσάς πονηρή καρδιά απιστίας με το να αποτραβηχτεί από τον ζωντανό Θεό·  13  αλλά να προτρέπετε  ο ένας τον άλλον κάθε ημέρα, όσον καιρό μπορεί να λέγεται το «Σήμερα»,  για να μη σκληρυνθεί κανείς από εσάς από την απατηλή  δύναμη της αμαρτίας. 14  Διότι γινόμαστε μέτοχοι του Χριστού  μόνο αν διακρατήσουμε την πεποίθηση που είχαμε στην αρχή σταθερή μέχρι το τέλος,  15  ενώ λέγεται: «Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του,  μη σκληρύνετε τις καρδιές σας όπως στην περίπτωση που προξενήθηκε πικρός θυμός».  

   16  Διότι ποιοι ήταν αυτοί που άκουσαν και όμως προξένησαν πικρό θυμό;  Δεν ήταν όλοι όσοι βγήκαν από την Αίγυπτο με την καθοδήγηση του Μωυσή;  17  Και με ποιους αηδίασε ο Θεός επί σαράντα χρόνια;  Δεν ήταν με εκείνους που αμάρτησαν, των οποίων τα πτώματα έπεσαν στην έρημο;  18  Σε ποιους, όμως, ορκίστηκε  αυτός ότι δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή του παρά σε εκείνους που ενήργησαν ανυπάκουα;  19  Βλέπουμε, λοιπόν, ότι δεν μπόρεσαν να εισέλθουν λόγω απιστίας.

 


3 Consequently, holy brothers, partakers of the heavenly calling, consider the apostle and high priest whom we confess—Jesus. 2 He was faithful to the One that made him such, as Moses was also in all the house of that One. 3 For the latter is counted worthy of more glory than Moses, inasmuch as he who constructs it has more honor than the house. 4 Of course, every house is constructed by someone, but he that constructed all things is God. 5 And Moses as an attendant was faithful in all the house of that One as a testimony of the things that were to be spoken afterwards, 6 but Christ [was faithful] as a Son over the house of that One. We are the house of that One, if we make fast our hold on our freeness of speech and our boasting over the hope firm to the end.

7 For this reason, just as the holy spirit says: “Today if YOU people listen to his own voice, 8 do not harden YOUR hearts as on the occasion of causing bitter anger, as in the day of making the test in the wilderness, 9 in which YOUR forefathers made a test of me with a trial, and yet they had seen my works for forty years. 10 For this reason I became disgusted with this generation and said, ‘They always go astray in their hearts, and they themselves have not come to know my ways.’ 11 So I swore in my anger, ‘They shall not enter into my rest.’”

12 Beware, brothers, for fear there should ever develop in any one of YOU a wicked heart lacking faith by drawing away from the living God; 13 but keep on exhorting one another each day, as long as it may be called “Today,” for fear any one of YOU should become hardened by the deceptive power of sin. 14 For we actually become partakers of the Christ only if we make fast our hold on the confidence we had at the beginning firm to the end, 15 while it is being said: “Today if YOU people listen to his own voice, do not harden YOUR hearts as on the occasion of causing bitter anger.”

16 For who were they that heard and yet provoked to bitter anger? Did not, in fact, all do so who went out of Egypt under Moses? 17 Moreover, with whom did [God] become disgusted for forty years? Was it not with those who sinned, whose carcasses fell in the wilderness? 18 But to whom did he swear that they should not enter into his rest except to those who acted disobediently? 19 So we see that they could not enter in because of lack of faith.