September 14
2 Κορινθίους
10:7 — 11:11

   7  Εσείς βλέπετε τα πράγματα σύμφωνα με τη φαινομενική τους αξία.  Αν κανείς έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του ότι ανήκει στον Χριστό, ας λάβει ξανά υπόψη για τον εαυτό του αυτό το γεγονός, ότι όπως αυτός ανήκει στον Χριστό, έτσι και εμείς.  8  Διότι ακόμη και αν καυχηθώ  κάπως υπερβολικά για την εξουσία που μας έδωσε ο Κύριος να σας εποικοδομήσουμε και όχι να σας κατεδαφίσουμε,  δεν θα ντροπιαστώ, 9  για να μη φανεί ότι θέλω να σας τρομοκρατώ με τις επιστολές μου.  10  Διότι, αυτοί λένε: «Οι επιστολές του είναι βαρυσήμαντες και δυνατές, αλλά η προσωπική του παρουσία είναι αδύναμη  και ο λόγος του αξιοκαταφρόνητος».   11  Ένας τέτοιος άνθρωπος ας λάβει αυτό υπόψη του, ότι όπως είμαστε με τα λόγια μας στις επιστολές όταν είμαστε απόντες, τέτοιοι θα είμαστε και στην πράξη όταν θα είμαστε παρόντες.   12  Διότι εμείς δεν τολμάμε να κατατάξουμε τον εαυτό μας ανάμεσα σε μερικούς ή να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με μερικούς που συνιστούν τον εαυτό τους.  Οπωσδήποτε αυτοί, μετρώντας τον εαυτό τους με βάση τον εαυτό τους και συγκρίνοντας τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, δεν έχουν κατανόηση.   

   13  Εμείς όμως θα καυχηθούμε, όχι έξω από τα διορισμένα μας όρια,  αλλά σύμφωνα με το όριο του τομέα που μας διαμοίρασε με μέτρο ο Θεός, κάνοντάς το να φτάσει μέχρι και σε εσάς.   14  Και δεν εκτείνουμε τον εαυτό μας υπερβολικά σαν να μη σας φτάναμε, γιατί εμείς ήμασταν οι πρώτοι που ήρθαμε μέχρι και σε εσάς διακηρύττοντας τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό.   15  Όχι, δεν καυχιόμαστε έξω από τα διορισμένα μας όρια για τους κόπους κάποιου άλλου,  τρέφουμε όμως την ελπίδα ότι, καθώς αυξάνεται η πίστη σας,  θα μεγαλυνθούμε ανάμεσά σας αναφορικά με τον τομέα μας.  Τότε θα αφθονήσουμε ακόμη περισσότερο,  16  για να διακηρύξουμε τα καλά νέα στις χώρες πέρα από εσάς,  ώστε να μην καυχηθούμε για τον τομέα κάποιου άλλου, όπου τα πράγματα είναι ήδη προετοιμασμένα.  17  «Αυτός όμως που καυχιέται ας καυχιέται για τον Ιεχωβά».   18  Διότι δεν είναι επιδοκιμασμένος αυτός που συνιστά τον εαυτό του,  αλλά αυτός τον οποίο ο Ιεχωβά  συνιστά.

 

 11  Εύχομαι να με ανεχτείτε όσον αφορά κάποιο μικρό παραλογισμό.  Αλλά έτσι και αλλιώς με ανέχεστε! 2  Διότι είμαι ζηλότυπος για εσάς με ζηλοτυπία Θεού,  γιατί εγώ προσωπικά σας αρραβώνιασα  με έναν άντρα  για να σας παρουσιάσω ως αγνή  παρθένα στον Χριστό.  3  Αλλά φοβάμαι μήπως με κάποιον τρόπο, όπως το φίδι παραπλάνησε την Εύα  με την πανουργία του, οι διάνοιές σας διαφθαρούν  φεύγοντας από την ειλικρίνεια και την αγνότητα που οφείλονται στον Χριστό.  4  Διότι, αν κανείς έρχεται και κηρύττει άλλον Ιησού από αυτόν που κηρύξαμε εμείς  ή αν λαβαίνετε άλλο πνεύμα από αυτό που λάβατε  ή άλλα καλά νέα  από αυτά που αποδεχτήκατε, αυτόν τον ανέχεστε με ευκολία.  5  Διότι θεωρώ ότι σε τίποτα δεν έχω αποδειχτεί κατώτερος  από τους υπερέξοχους  αποστόλους σας. 6  Αλλά ακόμη και αν είμαι αδέξιος στο λόγο,  σίγουρα δεν είμαι στη γνώση·  αλλά με κάθε τρόπο σας το φανερώσαμε σε όλα τα πράγματα. 

   7  Ή μήπως αμάρτησα ταπεινώνοντας τον εαυτό μου  για να εξυψωθείτε εσείς, επειδή διακήρυξα ευχαρίστως σε εσάς τα καλά νέα του Θεού δωρεάν;  8  Άλλες εκκλησίες λήστεψα δεχόμενος προμήθειες για να διακονήσω εσάς·  9  και όμως όταν ήμουν παρών μαζί σας και βρέθηκα σε ανάγκη, δεν έγινα βάρος σε κανέναν,  γιατί οι αδελφοί που ήρθαν από τη Μακεδονία  χορήγησαν άφθονα για την έλλειψή μου. Ναι, με κάθε τρόπο εμπόδισα τον εαυτό μου να σας γίνει βάρος και θα τον εμποδίσω.   10  Αποτελεί αλήθεια  του Χριστού στην περίπτωσή μου ότι δεν θα μπει φραγμός σε αυτή μου την καύχηση  στις περιοχές της Αχαΐας.  11  Για ποιο λόγο; Επειδή δεν σας αγαπώ; Ο Θεός ξέρει ότι σας αγαπώ. 

 


7 YOU look at things according to their face value. If anyone trusts in himself that he belongs to Christ, let him again take this fact into account for himself, that, just as he belongs to Christ, so do we also. 8 For even if I should boast a bit too much about the authority that the Lord gave us to build YOU up and not to tear YOU down, I would not be put to shame, 9 that I may not seem to want to terrify YOU by [my] letters. 10 For, say they: “[His] letters are weighty and forceful, but [his] presence in person is weak and [his] speech contemptible.” 11 Let such a man take this into account, that what we are in our word by letters when absent, such we shall also be in action when present. 12 For we do not dare to class ourselves among some or compare ourselves with some who recommend themselves. Certainly they in measuring themselves by themselves and comparing themselves with themselves have no understanding.

13 For our part we will boast, not outside our assigned boundaries, but according to the boundary of the territory that God apportioned to us by measure, making it reach even as far as YOU. 14 Really we are not overstretching ourselves as if we did not reach to YOU, for we were the first to come even as far as YOU in declaring the good news about the Christ. 15 No, we are not boasting outside our assigned boundaries in the labors of someone else, but we entertain hope that, as YOUR faith is being increased, we may be made great among YOU with reference to our territory. Then we will abound still more, 16 to declare the good news to the countries beyond YOU, so as not to boast in someone else’s territory where things are already prepared. 17 “But he that boasts, let him boast in Jehovah.” 18 For not the one who recommends himself is approved, but the man whom Jehovah recommends.

11
I wish YOU would put up with me in some little unreasonableness. But, in fact, YOU are putting up with me! 2 For I am jealous over YOU with a godly jealousy, for I personally promised YOU in marriage to one husband that I might present YOU as a chaste virgin to the Christ. 3 But I am afraid that somehow, as the serpent seduced Eve by its cunning, YOUR minds might be corrupted away from the sincerity and the chastity that are due the Christ. 4 For, as it is, if someone comes and preaches a Jesus other than the one we preached, or YOU receive a spirit other than what YOU received, or good news other than what YOU accepted, YOU easily put up [with him]. 5 For I consider that I have not in a single thing proved inferior to YOUR superfine apostles. 6 But even if I am unskilled in speech, I certainly am not in knowledge; but in every way we manifested [it] to YOU in all things.

7 Or did I commit a sin by humbling myself that YOU might be exalted, because without cost I gladly declared the good news of God to YOU? 8 Other congregations I robbed by accepting provisions in order to minister to YOU; 9 and yet when I was present with YOU and I fell in need, I did not become a burden to a single one, for the brothers that came from Macedonia abundantly supplied my deficiency. Yes, in every way I kept myself unburdensome to YOU and will keep myself so. 10 It is a truth of Christ in my case that no stop shall be put to this boasting of mine in the regions of Achaia. 11 For what reason? Because I do not love YOU? God knows [I do].