September 21

September 21
Γαλάτες 4:1 — 4:31

4 Λέω δε ότι ενόσω ο κληρονόμος είναι νήπιο δεν διαφέρει καθόλου από έναν δούλο, αν και είναι κύριος όλων των πραγμάτων, 2 αλλά είναι κάτω από επιτρόπους και οικονόμους μέχρι την ημέρα που προσδιόρισε από πριν ο πατέρας του. 3 Παρόμοια και εμείς, όταν ήμασταν νήπια, παραμέναμε υποδουλωμένοι από τα στοιχειώδη πράγματα του κόσμου. 4 Αλλά όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός απέστειλε τον Γιο του, ο οποίος γεννήθηκε από γυναίκα και ο οποίος βρέθηκε κάτω από νόμο, 5 για να απελευθερώσει με εξαγορά εκείνους που ήταν κάτω από νόμο, ώστε εμείς, στη συνέχεια, να λάβουμε την υιοθεσία.

   6 Και επειδή είστε γιοι, ο Θεός έχει αποστείλει το πνεύμα του Γιου του στις καρδιές μας και αυτό φωνάζει: «Αββά, Πατέρα!» 7 Άρα λοιπόν, δεν είσαι πια δούλος, αλλά γιος· και αν είσαι γιος, είσαι και κληρονόμος μέσω του Θεού.

   8 Ωστόσο, όταν δεν γνωρίζατε τον Θεό, τότε υπηρετούσατε ως δούλοι εκείνους που από τη φύση τους δεν είναι θεοί. 9 Αλλά τώρα που γνωρίσατε τον Θεό, ή μάλλον τώρα που σας γνώρισε ο Θεός, πώς γίνεται να επιστρέφετε πάλι στα αδύναμα και πενιχρά στοιχειώδη πράγματα και να θέλετε να τα υπηρετήσετε και πάλι ως δούλοι;   10 Τηρείτε με σχολαστικότητα ημέρες και μήνες και εποχές και έτη. 11 Φοβάμαι για εσάς, μήπως έχω μοχθήσει άσκοπα σε σχέση με εσάς.

   12 Αδελφοί, σας παρακαλώ: Να γίνετε όπως είμαι εγώ, επειδή και εγώ ήμουν όπως είστε εσείς. Δεν με αδικήσατε σε τίποτα.   13 Αλλά γνωρίζετε ότι λόγω αρρώστιας της σάρκας μου σας διακήρυξα τα καλά νέα την πρώτη φορά.   14 Και αυτό που ήταν δοκιμασία για εσάς στη σάρκα μου δεν το μεταχειριστήκατε περιφρονητικά ούτε το φτύσατε με αηδία· αλλά με δεχτήκατε σαν άγγελο Θεού, σαν τον Χριστό Ιησού.   15 Πού είναι, λοιπόν, εκείνη η ευτυχία που είχατε; Διότι μαρτυρώ σχετικά με εσάς ότι αν ήταν δυνατόν θα είχατε βγάλει τα ίδια σας τα μάτια και θα μου τα είχατε δώσει.   16 Μήπως, λοιπόν, έγινα εχθρός σας επειδή σας λέω την αλήθεια;   17 Αυτοί σας επιζητούν με ζήλο, όχι όμως με καλό τρόπο, αλλά θέλουν να σας αποκλείσουν από εμένα, για να επιζητείτε με ζήλο αυτούς.   18 Ωστόσο, είναι καλό να σας επιζητούν με ζήλο για καλό σκοπό πάντοτε, και όχι μόνο όταν εγώ είμαι παρών μαζί σας, 19 παιδάκια μου, για τα οποία περνώ και πάλι πόνους γέννας ώσπου να σχηματιστεί μέσα σας ο Χριστός. 20 Αλλά θα ήθελα να είμαι παρών μαζί σας ακριβώς τώρα και να μιλήσω με διαφορετικό τρόπο, επειδή βρίσκομαι σε αμηχανία σχετικά με εσάς.

   21 Πείτε μου, εσείς που θέλετε να είστε κάτω από νόμο: Δεν ακούτε το Νόμο; 22 Παραδείγματος χάρη, είναι γραμμένο ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο γιους, έναν από την υπηρέτρια και έναν από την ελεύθερη γυναίκα· 23 αλλά αυτός που ήταν από την υπηρέτρια γεννήθηκε με τον τρόπο της σάρκας, ενώ ο άλλος, που ήταν από την ελεύθερη γυναίκα, μέσω υπόσχεσης. 24 Αυτά τα πράγματα αποτελούν συμβολικό δράμα· διότι αυτές οι γυναίκες σημαίνουν δύο διαθήκες, η μία από το Όρος Σινά, που γεννάει παιδιά για δουλεία και η οποία είναι η Άγαρ. 25 Αυτή δε η Άγαρ σημαίνει το Σινά, ένα βουνό στην Αραβία, και αντιστοιχεί με τη σημερινή Ιερουσαλήμ, επειδή είναι σε δουλεία μαζί με τα παιδιά της. 26 Αλλά η άνω Ιερουσαλήμ είναι ελεύθερη, και αυτή είναι μητέρα μας.

   27 Διότι είναι γραμμένο: «Να ευφρανθείς, στείρα γυναίκα που δεν γεννάς· να ξεσπάσεις και να φωνάξεις δυνατά, γυναίκα που δεν έχεις πόνους γέννας· διότι τα παιδιά της ερημωμένης γυναίκας είναι περισσότερα από τα παιδιά εκείνης που έχει το σύζυγο». 28 Εμείς, αδελφοί, είμαστε παιδιά της υπόσχεσης, όπως ήταν και ο Ισαάκ. 29 Αλλά όπως τότε εκείνος που γεννήθηκε με τον τρόπο της σάρκας άρχισε να διώκει εκείνον που γεννήθηκε με τον τρόπο του πνεύματος, έτσι και τώρα. 30 Παρ’ όλα αυτά, τι λέει η Γραφή; «Διώξε την υπηρέτρια και το γιο της, γιατί ο γιος της υπηρέτριας δεν πρόκειται να είναι κληρονόμος μαζί με το γιο της ελεύθερης γυναίκας». 31 Γι’ αυτό, αδελφοί, εμείς είμαστε παιδιά, όχι μιας υπηρέτριας, αλλά της ελεύθερης γυναίκας.

4 Now I say that as long as the heir is a babe he does not differ at all from a slave, lord of all things though he is, 2 but he is under men in charge and under stewards until the day his father appointed beforehand. 3 Likewise we also, when we were babes, continued enslaved by the elementary things belonging to the world. 4 But when the full limit of the time arrived, God sent forth his Son, who came to be out of a woman and who came to be under law, 5 that he might release by purchase those under law, that we, in turn, might receive the adoption as sons.

6 Now because YOU are sons, God has sent forth the spirit of his Son into our hearts and it cries out: “Abba, Father!” 7 So, then, you are no longer a slave but a son; and if a son, also an heir through God.

8 Nevertheless, when YOU did not know God, then it was that YOU slaved for those who by nature are not gods. 9 But now that YOU have come to know God, or rather now that YOU have come to be known by God, how is it that YOU are turning back again to the weak and beggarly elementary things and want to slave for them over again? 10 YOU are scrupulously observing days and months and seasons and years. 11 I fear for YOU, that somehow I have toiled to no purpose respecting YOU.

12 Brothers, I beg YOU, Become as I am, because I used to be also as YOU are. YOU did me no wrong. 13 But YOU know that it was through a sickness of my flesh I declared the good news to YOU the first time. 14 And what was a trial to YOU in my flesh, YOU did not treat with contempt or spit at in disgust; but YOU received me like an angel of God, like Christ Jesus. 15 Where, then, is that happiness YOU had? For I bear YOU witness that, if it had been possible, YOU would have gouged out YOUR eyes and given them to me. 16 Well, then, have I become YOUR enemy because I tell YOU the truth? 17 They zealously seek YOU, not in a fine way, but they want to shut YOU off [from me], that YOU may zealously seek them. 18 However, it is fine for YOU to be zealously sought for in a fine cause at all times, and not only when I am present with YOU, 19 my little children, with whom I am again in childbirth pains until Christ is formed in YOU. 20 But I could wish to be present with YOU just now and to speak in a different way, because I am perplexed over YOU.

21 Tell me, YOU who want to be under law, Do YOU not hear the Law? 22 For example, it is written that Abraham acquired two sons, one by the servant girl and one by the free woman; 23 but the one by the servant girl was actually born in the manner of flesh, the other by the free woman through a promise. 24 These things stand as a symbolic drama; for these [women] mean two covenants, the one from Mount Sinai, which brings forth children for slavery, and which is Hagar. 25 Now this Hagar means Sinai, a mountain in Arabia, and she corresponds with the Jerusalem today, for she is in slavery with her children. 26 But the Jerusalem above is free, and she is our mother.

27 For it is written: “Be glad, you barren woman who does not give birth; break out and cry aloud, you woman who does not have childbirth pains; for the children of the desolate woman are more numerous than [those] of her who has the husband.” 28 Now we, brothers, are children belonging to the promise the same as Isaac was. 29 But just as then the one born in the manner of flesh began persecuting the one born in the manner of spirit, so also now. 30 Nevertheless, what does the Scripture say? “Drive out the servant girl and her son, for by no means shall the son of the servant girl be an heir with the son of the free woman.” 31 Wherefore, brothers, we are children, not of a servant girl, but of the free woman.